Güzel yazılar. Her sayfada her satırda.
Okuyunca insanın mest olduğu.
Yada ne bileyim bir anda memlekette bulduğum ruhumu.
Sanki göğüs kafesimin ötesine geçip, düzenli atan kalbimin ritmini bozar gibi heceler, aruzlar, sözcükler...
İnsanı toprağa bağılyor tırnak uçlarından, yada ne bileyim bulutları ayaklarının altına aldırıyor şu sıralar.
O kadar güzel yazmış ki yazan, sanki bir daha tek kelime etmeyecekmiş gibi derlemiş şiirini.
Bırakmış bir çoçuğun avuçlarına.
Bırakmış siyah önlüklülerin beslenme çantasına.
Montsuzların omzuna,
Yurtsuzların başına.
Hastaların ilacına katmış,
annelerin sütüne.
Her şeye ve her zehre rağmen memleket sevdası sarmış kelimelerini.
Anne gibi, Yar gibi, Uzak kalan gurbetçiler gibi
Tam da memleket kokulu güllerim gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder